Na śniadanie Archives - Strona 6 z 6

Zapiekana owsianka z bananami

5 października 2014 by cookingforemily 20 komentarzy

Propozycja śniadaniowa nie tylko dla wielbicieli klasycznej owsianki. Zapiekana owsianka to danie, które może trafić też do tych, co owsianki nie lubią np. ze względu na konsystencję – przypomina bowiem bardziej ciasto niż lepką, gęstą mleczną zupę. Niezwykle prosta do przygotowania – wystarczy zgnieść banany i wymieszać składniki, wstawić do piekarnika i oddać się innym porannym czynnościom. I to jest jej zaleta nad klasyczną owsianką – nie trzeba mieszać i pilnować żeby się nie przypaliła. Po 35 minutach śniadanie dla całej rodziny gotowe. Ja lubię ją polać jogurtem naturalnym. Można też posypać dowolnymi owocami lub posiekanymi orzechami.

…

Muffinki ze szpinakiem, fetą i ziołowym serkiem

1 października 2014 by cookingforemily 5 komentarzy

Te wytrawne muffinki ze szpinakiem, fetą i serkiem to świetna propozycja śniadaniowo-przekąskowa. Przepis można potraktować jako bazę i bawić się dodatkami- można zrobić je np. z szynką, boczkiem czy żółtym serem. Serek na wierzchu to też rzecz gustu i praktyczności. Muffinki świetnie nadadzą się do spakowania do szkoły lub do pracy – wtedy oczywiście pomijamy serek i piekąc je z takim założeniem możemy je posypać przed upieczeniem pestkami dyni albo słonecznika.

…

Śniadaniowe placuszki dyniowe

15 września 2014 by cookingforemily 10 komentarzy

Jeżeli lubicie siebie (lub innych) rozpieszczać śniadaniowo, to jest zdecydowanie propozycja dla Was: lekkie, bardzo delikatnie placuszki dyniowe. Ze szklanką mleka na śniadanie idealne. Można je też podać z konfiturą, wg. mnie najlepiej pasuje śliwkowa. To zdecydowanie jedno z tych dań, o których mówi się „ pamiętam jak byłam mała i mama w niedzielę smażyła nam na śniadanie… ten smak i zapach chodzi za mną do dziś”. Dajcie swoim dzieciakom takie fajne kulinarne wspomnienia:)…

Zapiekany omlet z malinami

1 sierpnia 2014 by cookingforemily 18 komentarzy

Maliny w ogrodzie mojej mamy były od zawsze. Na jednej z pierwszych stron naszego albumu rodzinnego przyklejona jest seria czarno-białych, aczkolwiek lekko pożółkłych fotografii ze zbierania malin, na których widać dziadka, babcię, tatę zrywających maliny i mnie siedzącą na trawie w spodenkach uszytych przez moją mamę. Od zawsze lato to były maliny, zbierane i zjadane garściami prosto z krzaka. Od zawsze przerabiane na soki, którymi mama nas leczyła zimą od przeziębień oraz dżemy jedzone potem na kanapkach z białym serem. Potem do kanonu malinowych przetworów dołączyło też wino i nalewka. Rozmawiałam niedawno z przyjaciółką, która opowiedziała mi o swoim wspomnieniu z wakacji spędzanych u babci, kiedy to wymykała się rano boso do ogrodu by jeszcze przed śniadaniem najeść się malin prosto z krzaka. Ja też mam takie wspomnienia, i cieszę się, że moja córka też będzie je miała.

Przepis, którym chcę się dziś z Wami podzielić to zapiekany omlet z malinami. Ciasto przypomina to naleśnikowe ale część mąki zastąpiłam migdałami bo uważam, że bardzo pasują do malin. Zamiast smażyć na patelni postanowiłam zapiec go w piekarniku z hojną garścią malin na wierzchu. Ja użyłam trochę za małej formy (miałam taką o średnicy 25 cm) i zdecydowanie polecam większą formę by danie to rzeczywiście przypominało omlet – mi wyszło coś w rodzaju francuskiego clafoutis. Przepis idealny na weekendowe śniadanie dla całej rodziny, więc kupujcie jutro maliny (albo zbierajcie w ogrodzie) żeby zrobić jutro rano pyszną pobudkę najbliższym.

…

Pudding z tapioki z pieczonymi truskawkami

23 czerwca 2014 by cookingforemily Leave a Comment

Sezon truskawkowy zobowiązuje zatem zapraszam na pudding z tapioki z pieczonymi truskawkami. Dobry zarówno na deser jak i na słodkie śniadanie.. Pokochają go wielbiciele ryżu na mleku czy kaszy manny. Kremowy, delikatny, kojący. Truskawki to doskonały dodatek ale można tu użyć innych owoców lub jeść bez dodatków. Ja lubię na zimno ale pewnie znajdą się tacy co polubią na ciepło. Przełykanie tych małych kuleczek ma w sobie coś perwersyjnie przyjemnego, jak pękanie folii bąbelkowej.
…

Historia jednej wiejskiej kury czyli o rosole, warzywach i mięsie z rosołu oraz przepis na świetną pastę do kanapek z mięsa rosołowego właśnie

4 czerwca 2014 by cookingforemily 10 komentarzy

Jestem podejrzliwa w stosunku do sklepowego drobiu. Owszem my jemy czasem na obiad pierś z kurczaka czy udka ale jakoś mam opór, żeby karmić takim mięsem Emilkę. Pewnie żadne mięso ze sklepu nie jest pewne ale to kurczaki budzą moje największe niedowierzanie w ich jakość. Póki co, nie mam tak modnego obecnie „zaprzyjaźnionego rzeźnika”, ale na szczęście od czasu do czasu mam dostęp do wiejskich, biegających po trawie kur i kurczaków (niektóre z nich nawet mam okazję obserwować za życia a Emilka karmi je trawką). Wiejska kura to towar na wagę złota. Jak już wpadnie w moje ręce to staram się wykorzystać ją maksymalnie. Taka kura nie nadaje się właściwie na nic więcej jak na rosół, więc zawsze gotuję z niej rosół. Nie będę tu podawać przepisu na rosół, bo każdy ma swój patent na tę naszą narodową zupę. Ja gotuję zwykle wielki gar rosołu z kurą i mnóstwem warzyw przez minimum 4 godziny.

Alternatywna opcja postępowania z wiejską kurą to wariant, gdzie przed gotowaniem rosołu wycinam z kury piersi, żeby zrobić potem z nich kluseczki. Ale przepis podam w innym wpisie .

A co potem?

Potem oczywiście jemy ten rosół tak, żeby nic z tej dobroci się nie zmarnowało:)

1. WYWAR

Z takiego wielkiego gara wychodzi mi zwykle 4-5 litrów pysznego esencjonalnego rosołu. Połowę zostawiam do zjedzenia z makaronem (tradycyjnie, jak pewnie w większości domów, jeden dzień jemy rosół a na drugi dzień pomidorówkę) a resztę gdy jest gorąca wlewam do litrowych słoików. Słoiki odwracam, żeby się zawekowały i po ostudzeniu wstawiam do lodówki. Taki rosół w słoikach może postać ok 2-3 tygodni. Wykorzystuję go potem do zup albo innych dań np. risotto.

Jak nie mam wiejskiej kury to zwykle gotuję wywar na samych warzywach albo różnych kościach, z którym postępuję w ten sam sposób, żeby mieć potem gotową bazę do szybkich zup i innych dań.

2. WARZYWA Z ROSOŁU

Po odlaniu rosołu na sitku zostaje mnóstwo warzyw. Większość smaku oddały one wywarowi, nie jest to pyszna jarzynka więc większość z nich zwykle wyrzucałam zostawiając tylko marchewkę którą jedliśmy z rosołem. Teraz część marchewki zostawiam do zjedzenia z rosołem a z reszty marchewki, kawałka pietruszki pora i selera robię zupę krem dla Emilki. Miksuję warzywa z rosołkiem i natką pietruszki, dodaję łyżkę masła i mam zupkę na 1 danie albo na kolację. Czasem dodaję do niej kuskus albo drobny makaron.

3. MIĘSO Z ROSOŁU

Moja zmora z dzieciństwa. Nie znosiłam tego pozbawionego smaku, ciągnącego się mięsa które było podawane z rosołem. Teraz też nie przepadam za nim i wolę zjeść czysty rosół. Lepsze kawałki mięsa (pierś lub udka) porcjuję po ok 100 g i potem mam gotowe, żeby dodać na ostatnim etapie gotowania zupy dla Emilki. Wrzucam zamrożone mięso do ugotowanych warzyw, wystarczy 5 minut na ogniu i można wszystko zmiksować.

Z reszty mięsa robię pastę. To mój niezawodny i bardzo smaczny sposób na wykorzystanie mięsa z rosołu. W smaku przypomina ona trochę pasztet,oprócz mięsa zawiera serek, zmielone orzechy i dużo natki pietruszki. Jest świetna do kanapek. Gdy wyjdzie jej za dużo, część mrożę.

Zawsze robię ją na oko, dodając resztę składników w ilości pasującej do ilości mięsa jakie pozostało po odłożeniu porcji dla Emilki, przepis jaki podaję poniżej należy traktować jako inspirację i naprawdę nie ma znaczenia czy dodacie trochę więcej tego czy innego składnika- tak czy siak będzie dobrze.

…

Love jaglanka. Czyli o śniadaniach Emilki i moim uczuciu do kaszy jaglanej

23 kwietnia 2014 by cookingforemily 13 komentarzy

Jestem wielką fanką kaszy jaglanej. Żałuję tylko, że odkryłam ją tak późno – po narodzeniu Emilki właściwie. Jestem neofitką w tym uczuciu do jaglanki, bo kiedyś właściwie dla mnie nie istniała, wydawała mi się nijaka i bez smaku.
Na etapie rozszerzania diety Emilki, zaczęłam czytać o kaszy jaglanej i otworzyły mi się oczy (i serce) dla tej chyba najzdrowszej z polskich kasz. Żeby nie zanudzać, szybki skrót jej właściwości i dobroci: odkwasza i oczyszcza organizm, wzmacnia odporność, działa antywirusowo i wysuszająco, więc świetnie się sprawdza jako jedzenie podczas przeziębień i katarów, jest też pomocna przy leczeniu niestrawności, zawiera lecytynę która wpływa na pamięć i reguluje poziom cholesterolu we krwi, jako jedyna z kasz zawiera krzemionkę, która ma leczniczy wpływ na stawy, ale też świetnie wpływa na wygląd włosów, paznokci i skóry. Nie zawiera też glutenu więc może być ważnym składnikiem diety dla osób z nietolerancją glutenu. Robi wrażenie, nieprawdaż?
No i przede wszystkim świetnie nadaje się jako pokarm dla dzieci. Zagościła więc na dobre w menu Emilki – najczęściej w postaci śniadań, ale też jako zagęszczenie zup, dodatek do mięs i sosów. Powoli też zaczęła się wdzierać do „dorosłego” gotowania i muszę przyznać znajduję coraz więcej zastosowań dla niej. Sama w smaku dość niewyraźna, świetnie przyjmuje inne aromaty i smaki.

…