zupa pomidorowa z ryżem

Lubię klasyczne polskie smaki. Nie pamiętam kiedy robiłam schabowego albo mielonego ale czasem lubię je zjeść, najlepiej z ziemniakami, buraczkami lub zasmażaną kapustą. Uwielbiam nowe smaki, testowanie przepisów, nieznane składniki. Ale od czasu do czasu potrzebna jest mi na obiad znana do bólu klasyka, żeby poczuć korzenie. Sama nie przygotowuję takich dań z dwóch względów: wiem, że smakowo będą odbiegać od tych robionych przez mamę czy babcię, tych zapamiętanych z dzieciństwa albo dlatego, że za dużo jest z nimi roboty. I tak jest w przypadku gołąbków – które bardzo lubię ale chyba nigdy nie zrobiłam ich sama w domu. Ale połączenie mięsa mielonego, sosu pomidorowego, kapusty i ryżu uważam za bardzo trafione więc mam opracowane wersje gołąbków dla leniwych – robię je w formie zapiekanki (warstwy kapusty przełożone mięsem i zalane sosem) albo w formie zupy. Zupa gołąbkowa w moim wydaniu to pomidorowa z ryżem i z klopsikami – a kapustę dodaję albo to klopsików, albo przesmażoną do zupy. Roboty może nie jest z tą zupą tak zdecydowanie mniej (bo pulpeciki trzeba wyrobić, uformować, ugotować/usmażyć i do tego zrobić zupę) ale omijam w nich etap, który w przypadku gołąbków jest dla mnie najgorszy- obgotowywanie kapusty i zawijanie w nią mięsa.

…

W tym momencie naszego wspólnego z Emi, kulinarnego egzystowania ciągle jest niewiele takich obiadów gdzie jednym gotowaniem „załatwiam” dwa obiady –dorosły i dziecięcy. Ciągle unikam doprawiania solą i pieprzem jej dań, ale to najprostsze do ogarnięcia bo można odłożyć dla dziecka potrawę przed ostatecznym doprawieniem. Często jemy dania tajskie, bardzo ostre których nie można doprawić na końcu bo zaczynają się od podsmażenia pasty curry. Też mam obawy przed podawaniem jej potraw ze zbyt aromatycznymi przyprawami (chociaż może bezzasadnie bo kiedyś zjadła całą zupę dyniową z imbirem, chilli,czosnkiem, kolendrą i kurkumą, przygotowaną dla nas – którą tata podał jej przez przypadek zamiast jej wersji zupy dyniowej bez przypraw). Staram się unikać podawania jej potraw smażonych. Emi ciągle też ma problem z mięsem a raczej z jego przeżuwaniem więc większość mięsa w jej diecie to mięso mielone. Odpadają więc gulasze, pieczenie, duszone mięsa etc. Oczywiście większość tych mięs można wykorzystać, zmielić i dodać do jej dania (i tak robię) ale prawda jest taka, że jeszcze często jest tak, że dla niej gotuję oddzielne danie a dla nas oddzielne.
Uczę się jednak sposobów jak mimo wszystko unikać robienia dwóch oddzielnych obiadów i idzie mi coraz lepiej.
Stąd bierze się ten cykl przepisów – w 2 wersjach. Czyli dania ze składnikami odpowiednimi dla dziecka, ale dzięki podrasowaniu poprzez odpowiednie doprawienie albo dodatki tak samo dobre dla dorosłych.

Tak jest z tą zupą. Pomidorówka, z pieczoną papryką i żeby była bardziej pożywna – z ryżem. Doprawiona dodatkowo w wersji dorosłej ostrym ziołowym jogurtem.

…