Na inspiracje do tego przepisu wpadłam gdzieś na tiktoku, gdzie jakiś chłopak opowiadał, że takie congee zawsze robiła jego koreańska babcia jak miała resztki pieczonego kurczaka. To był jego comfort food w dzieciństwie.

Jestem zatem jak koreańska babcia, i od tej pory robię congee ( u nas nazywa się to ryżanką) zawsze jak zostają mi kości po pieczonym kurczaku. Bardzo polubiłam to danie, bo oprócz walorów smakowych, zdrowotnych i pokrzepiających jest też totalnie w duchu zero waste, bardzo bliskiemu mojemu sercu, i kojarzącymi się z kolei z moimi babciami. Zatem pod patronatem polsko-koreańskich babć zapraszam Was do przyrządzenia congee vel ryżanki.

Congee to koreański kleik z długo gotowanego ryżu. Dzięki długiemu gotowaniu ryż się rozpada, tworząc kleistą papkę, lekkostrawną i doskonałą np. na dolegliwości żołądkowe.

W Azji często jada się go na śniadanie. Można podawać je z różnymi dodatkami, sosami, ziołami, jajkiem na miękko, kawałkami mięsa czy warzyw.

Ryż najczęściej gotuje się na wodzie, w mojej ( i koreańskiej babci) wersji gotuję go na wywarze ugotowanym uprzednio na resztkach (kości, skóry, tłuszcz) pozostałych po pieczonym kurczaku, ma wtedy pyszny, kolagenowy, rosołkowy smak.

Ryż uprzednio należy bardzo dobrze wypłukać, dobrze jest też namoczyć na noc, chociaż nie jest to konieczne.

Proporcja ryżu do wywaru powinna być ok 1:10 czyli szklanka ryżu na 2,5 litra wody/wywaru. Akurat congee na zdjęciu wyszło mi bardziej gęste niż zazwyczaj, jak zwykle robiłam na oko i sypnęło się ryżu więcej niż trzeba, nic to nie szkodzi, czy gęściej, czy rzadziej będzie i tak smacznie.

W wersji podstawowej dodaję do środka wałki pieczonego kurczaka (zawsze zostawiam kawałek z pieczenia) a na wierzch trochę sosu sojowego, pastę chilli, olej sezamowy i dymkę. W wersji de luxe podsmażone warzywa (np. pieczarki) albo jajko z miękkim środkiem.

Dla dzieci oczywiście ograniczamy dodatki, bez nich w smaku danie przypomina rosół z ryżem i w tej wersji smakuje dzieciom i można podawać nawet tym najmłodszym.