Bakłażan pieczony w chrupiącej panierce z parmezanu i tartej bułki z ziołami a następnie zapieczony w sosie pomidorowym z żółtym serem na wierzchu. Do tego kawałek dobrego chleba, lampka czerwonego wina, i nic więcej nie trzeba. Obiad jak z włoskich wakacji, namiastka podróżowania w tych ciężkich czasach.
Styczeń minął, jeszcze luty i potem już można oczekiwać wiosny. Te początki roku są zawsze dla mnie najdłuższe.. Nie jestem wielbicielem zimy, w tej kwestii podzielam podejście niedźwiedzi i co rok żałuję, że nie mogę tego czasu po prostu przespać. W zastępstwie zapadam się w książki. I jem:)
Moje dzisiejsze danie to coś między zapiekanką, fritattą i quichem. W środku mieszanka jajek, parmezanu i śmietany, podsmażony z czosnkiem i kiełbaską jarmuż i do tego delikatna ricotta. Lekkie i jednocześnie sycące.
Dostałam pod choinkę nową książkę Ottolenghiego „Flavour” – jak zwykle duża kopalnia inspiracji i tym razem też sporo wiedzy teoretycznej. Przepisy wyłącznie warzywne, ale tak skomponowane i przyrządzone, żeby wydobyć z warzyw maksimum smaku. Nie jest tak prosto jak w „Simple” (nomen omen), czy w „Plenty” – więcej tu składników, więcej etapów przepisu, ale jak to czytam i oglądam zdjęcia to jestem przekonana, że warto. Oczywiście od razu chcę wypróbować wszystko, a że miałam akurat dynię to na pierwszy ogień poszedł makaron z sosem jogurtowym,pieczoną dynią z cebulką, z dodatkiem ostrego sosu pomidorowego i chrupiącego czosnku. Danie z cyklu bałagan ma talerzu, ciężko zrobić temu ładne zdjęcie ale smak rekompensuje. Sos na bazie jogurtu to lżejsza alternatywa do śmietany, ale też wg mnie jest on o wiele ciekawszy w smaku niż sos ze śmietany, bardziej kwaskowy, nadał całości charakteru. Pieczona dynia przerosła Emilkę – jej wersja makaronu składała się ze zmieszanego sosu jogurtowego i sosu pomidorowego, i bardzo jej smakowała.
… Read More »
Zapiekanka, makaron, cztery sery… to chyba brzmi Wam jak poważny comfort food. I rzeczywiście tak jest:) zapiekanki mają w sobie coś kojącego i magicznie otulającego a jak zapiekacie makaron z serami i do tego pod pyszną warstwą chrupiącej kruszonki z chleba to musi to być strzał w dziesiątkę. Danie z cyklu ciężkich i kalorycznych ale przyda się Wam w tym nieprzyjemnym przejściu w poważną jesień.
Jakiś czas temu zostałam zaproszona na warsztaty kulinarne przeprowadzone w ramach programu „Indyk z Europy, pod skrzydłami jakości”. Ucieszyłam się, bo o ile mięsa jemy niewiele, to tak się składa, że jak już jemy to chyba najczęściej właśnie indyka. Doceniam jego wartości odżywcze (mięso indycze jest źródłem witaminy D ,B2 (udo indycząt bez skóry), B3, B6, B12,Potasu K, Fosforu P, Cynku Zn, jak też źródłem białka), niską zawartość tłuszczów nasyconych, delikatny smak (co przy gotowaniu dla dzieci ma bardzo duże znaczenie) oraz szybkość obróbki. Z mielonego indyka robię ulubione klopsiki Emilki, z udźca drugie ulubione danie- kotleciki w panierce, albo piekę w marynacie z sosu sojowego, oliwy, czosnku, miodu i octu balsamicznego, a na szyjkach i skrzydełkach robię wywary do zup. Zawsze jednak chętnie poznaję nowe przepisy i inspiracje, i tak było na tych warsztatach, gdzie oprócz mile spędzonego czasu i nowych kulinarnych znajomości (pozdrawiam rudą przy garach i white tablecloth) mogliśmy się zainspirować kulinarnymi pomysłami szefa kuchni Szymona Szlendaka.
… Read More »
Dziś pyszne, proste danie, które na pewno wejdzie do kanonu moich obiadów do 30 minut. Naleśnik warzywny – z marchewki, pora i cukinii, zalanych ciastem i posypanych czarnym sezamem. A do tego pyszny sos na bazie sosu sojowego z limonką, miodem i czosnkiem, oraz zioła – kolendra i dymka. Pyszny, inspirowany Koreą, zdrowy i aromatyczny obiad. Bardzo w moim guście. Oczywiście nie jest to coś co Emilka by wzięła do ust ale korzystałam w zeszły weekend z jej pobytu i babci i zrobiłam go sobie na obiad dwa razy pod rząd.
Możecie tu użyć też innych warzyw – świetnie sprawdzi się poszatkowana kapusta, a w sezonie szparagi.
… Read More »
Końcówka sierpnia to czas kiedy zajadam pomidory od rana do wieczora. Kupuję je na kilogramy, zajadam w sałatkach, zapiekankach a nadwyżki zwykle przerabiam na sos pomidorowy. W zeszłym roku wpadłam na przepis na zapiekane pomidory pod ciasteczkami z cheddarem – i to był zdecydowanie mój faworyt na przerabianie nadwyżek pomidorów. Robiłam je wielokrotnie, ale nigdy nie udało się zrobić zdjęcia i wsrawić na bloga – co nadrabiam bo danie jest pyszne. Grube plastry pomidora najpierw zapiekam, potem posypuję cheddarem a na wierzch kładę ciasteczka z cheddarem i szczypiorkiem i ponownie zapiekam. Aromatyczne pieczone pomidory a na nich chrupiące ciasteczka. Super połączenie.
Trochę nas tu nie było ostatnio, ale wakacje rządzą się swoimi prawami. Od poprzedniego wpisu byłyśmy w międzyczasie na dwutygodniowym wyjeździe – nie była to przerwa od gotowania ale od internetu jak najbardziej. A ostatnio też taka pogoda, że w zasadzie jem w większości warzywa na surowo – przede wszystkim sałatki. Jeżeli gotowanie to szybko i prosto. I ostatnio właśnie w ramach szybko i prosto usmażyłam sobie takie placuszki ze starkowanym halloumi i zjadłam je z zimną i orzeźwiającą sałatką pomidorową z dodatkiem mięty. Ser trochę zaginął w cieście i po fakcie stwierdziłam, że jednak lepiej by się tu sprawdziła twarda feta. Następnym razem tak zrobię. Tak czy inaczej było prosto, szybko i w miarę lekko.
Chyba już wiecie, że mam lekkiego fioła na punkcie wegetariańskich kotlecików, coraz próbuje nowych wersji i te najlepsze lądują na blogu. Dziś kotlety z kaszy jaglanej ze szpinakiem, marchewką i cebulką i dodatkiem przyprawy curry. Do nich mój ulubiony dodatek – tzatziki. Warto zrobić na zapas masę i zamrozić – ja tak często robię. Potem wystarczy po rozmrożeniu uformować kotlety i usmażyć – obiad w 15 minut.
A tu dla przypomnienia inne kotlety z kaszy jaglanej- z ciecierzycą, cukinią i sosem tahini
Sezon na szparagi się powoli kończy, więc trzeba je jeść szybko póki jeszcze są. Mam dziś dla Was przepis na bardzo prosty i szybki makaron ze szparagami i suszonymi pomidorami, z pietruszkowo-cytrynowym sosem z oliwą, posypany parmezanem. Obiad w 30 minut maksymalnie. Nie ma wymówek.
